Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΌ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΔΑΣΚΑΛΑΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΝΗ

Ήταν ένα φθινοπωρινό μεσημέρι αρχές της δεκαετίας του ΄60. Μια 22χρονη κοπέλα ξεκινούσε από την Πελοπόννησο, αφήνοντας πίσω τον τόπο της, γονείς, αδέλφια, συγγενείς και φίλους για να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα. Να ασκήσει το επάγγελμά της, στις δύσκολες εποχές για μια νεαρή γυναίκα, αλλά και για ολάκαιρους τους Έλληνες.
Τα συναισθήματα ανάμικτα. Χαρμολύπης θα έσπευδε να τα χαρακτηρίσει η τότε 22χρονη Καλαματιανή Μαρία Παπαδοπούλου. Από τη μια χαρά για το χαρτί του υπουργείου Παιδείας για τον πρώτο διορισμό σε δημόσιο σχολείο. Από την άλλη λύπη για μια κοπέλα της τότε εποχής να εγκαταλείψει τους οικείους και να φύγει χιλιόμετρα μακριά για να διδάξει. Ήταν σαν να μετανάστευε σε άλλη χώρα μιας και δεν υπήρχαν οι ευκολίες μετακίνησης της σημερινής εποχής.
Η απόφαση δύσκολη, αλλά για την νεοδιόριστη δασκάλα στο χωριό της Κρήνης ήταν εύκολη. Το όνειρο μόλις ξεκινούσε… Σεπτέμβριος του 1960.
Με λεωφορείο αρχικά ξεκίνησε το ταξίδι στο όνειρο. Οι σκέψεις πολλές που βασάνιζαν το μυαλό. Τι θα συναντήσει; Που θα πάει; Πως θα της φερθούν; Τα παιδιά; Η σχολική αίθουσα το μάθημα; Και η ώρα περνούσε, έφτασε στα Τρίκαλα κι από κει στο Νεοχώρι. Στην Κρήνη μεταφέρθηκε με κάρο, μιας λεωφορεία και αυτοκίνητα αποτελούσαν κάτι το ασυνήθιστο και το άγνωστο εκείνη την εποχή. Χρόνια φτώχεια και ταλαιπωρίας για τους ανθρώπους, χρόνια που το σχολείο και τα γράμματα έμοιαζαν κάτι σαν πολυτέλεια. Εξάλλου οι γονείς εκείνης της εποχής ήθελαν τα παιδιά για τα χωράφια και να προσφέρουν από πολύ νωρίς ένα κομμάτι ψωμί, να βοηθούν και να παράγουν από μικρή ηλικία. Ποιος να νοιαστεί για γράμματα και σπουδές. Λίγοι μετρημένοι στα δάκτυλα της μιας παλάμης, που πραγματικά ήθελαν να φύγουν από τη μιζέρια και την ταλαιπωρία του χωριού. Τα βάσανα και τη φτώχεια. Την ανέχεια και το πόνο.
Το κάρο αφίχθη στην πλατεία του χωριού αργά το απόγευμα. Όλα για την Μαρία έμοιαζαν τόσο ίδια και τόσο διαφορετικά με την πατρίδα της. Την υποδέχτηκαν οι χωριανοί και οι μαθητές της με περιέργεια αρχικά και με αγάπη. Νέα κοπέλα. για τους μεγαλύτερους έβλεπαν στο πρόσωπο της νεαρής κοπέλας τα παιδιά τους που εγκατέλειπαν το χωριό να φύγουν στην Γερμανία αναζητώντας εκεί μια καλύτερη τύχη. Εκεί και οι σπιτονοικοκυρές της δασκάλας. Η θεία η Βαγγελή και η θεία η Κωνσταντινιά. Δυο γυναίκες που είχαν την Μαρία για πέντε σχεδόν χρόνια σαν δικό τους κορίτσι. Την φρόντιζαν την αγαπούσαν και την νοιαζόταν σαν δικό τους παιδί. Η πρώτη μέρα στο σχολείο για την Μαρία δύσκολη, πολλά παιδιά μαζί, άγχος αγωνία για μια πρωτοδιοριζόμενη.
Όσο περνούσε ο καιρός το μάθημα γινόταν ευχαρίστηση και χαρά για τους μαθητές που συμπάθησαν τη δασκάλα. Πέντε ολάκαιρα χρόνια η δασκάλα έδωσε τον καλύτερο εαυτό. Έμαθε τα πρώτα γράμματα στα παιδιά που σήμερα η ηλικία τους είναι 60 έως 65 χρόνων. Παιδιά που κάποια από αυτά σήμερα έγιναν επιστήμονες αφήνοντας το δικό τους στίγμα σε κάθε τομέα. Νοικοκυραίοι που έμεινα στο χωριό και ασχολήθηκαν με τη γη μεγαλώνοντας παιδιά και ζώντας οικογένειες.
Η μεγάλη επιστροφή της κυρία Μαρίας





Πέρασαν 53 χρόνια από τότε που η δασκάλα έφτανε στο χωριό με το κάρο. Πέρασαν 48 από τη στιγμή που όλο το χωριό αποχαιρετούσε τη Μαρία που έπαιρνε μετάθεση για άλλο σχολείο στην πατρίδα της, γεμίζοντας θλίψη την κυρά Βαγγελή και τη κυρά Κωστάντω.
Όλα αυτά τα χρόνια δεν την ξέχασε κανείς, ούτε μαθητής, ούτε χωριανός. Πόσο μάλλον η κυρά Βαγγελή (Αργυρίου) , μιας και η κυρά Κωνσταντινιά (Γεωργίου) δεν βρίσκεται στη ζωή.
Φυσικά ούτε η δασκάλα τους ξέχασε. Μάλιστα για να τους δείξει την αγάπη της τους επιφύλαξε μια ευχάριστη έκπληξη. Αυτή της επίσκεψης στο χωριό. Αυτή τη φορά το ταξίδι για εκείνη ήταν διαφορετικό. Οι αποσκευές γεμάτες αναμνήσεις. Το όνειρο όμως συνεχίστηκε. Ήταν αυτό της έλευσης στο τόπο που έκανε το όνειρο της πραγματικότητα. Ένα όνειρο να δει ξανά από κοντά  τον τόπο που αγάπησε και αγαπήθηκε και έκανε τα πρώτα επαγγελματικά της βήματα. Μια καριέρα επιτυχημένη, αλλά συνάμα δύσκολη.
Στο χωριό την περίμεναν οι 60χρονοι μαθητές της. Γυναίκες και άνδρες που την σφιχταγκάλιασαν θυμήθηκαν, συγκινήθηκαν, φίλησαν τα χέρια της δασκάλας τους.
Εκείνη συγκινήθηκε πολύ μόλις αντίκρυσε το σχολείο, ένα σχολείο που  κάποτε πλημμύριζε από ζωή αλλά σήμερα παραμένει έρημο μιας και το υπουργείο φρόντισε να βάλει λουκέτα σε πολλά σχολεία της επαρχίας.
«Γιατί αφήσατε να σας κλείσουν το σχολείο» ήταν τα πρώτα λόγια της 75χρονης συνταξιούχου δασκάλας. Τι να πεις σε αυτή τη γυναίκα; Που πόνεσε για αυτό το χώρο, που μόχθησε για να μάθει γράμματα στους πρώην μαθητές της που την πλαισίωναν. Επόμενος σταθμός το σπίτι που διέμενε. Μαζί της και η θεία η Βαγγελή είχαν πολλά να πουν και να θυμηθούν, να δακρύσουν και να γελάσουν. Το χωριό της φάνηκε τόσο διαφορετικό. Τα πλιθιά αντικαταστάθηκαν με τούβλα, το νερό ήρθε στα σπίτια, οι φράχτες με μαντρότοιχους και οι λακκούβες με άσφαλτο.
Οι θύμησες θα την ακολουθούν την κυρία Μαρία έστω κι αν πέρασαν χρόνια. Οι πρώην μαθητές της την εκτιμούν και την ασπάζονται ως τη δεύτερη μάνα τους.

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

ΙΣΟΠΑΛΟ 2-2 ΕΛΗΞΕ ΤΟ ΤΟΠΙΚΟ ΝΤΕΡΜΠΥ ΤΗΣ ΚΡΗΝΗΣ ΜΕ ΤΟ ΓΡΙΖΑΝΟ

 Ισόπαλο με σκορ 2-2 έληξε το τοπικό ντέρμπι της Κρήνης με το Γριζάνο για την 2η αγωνιστική του 1ου ομίλου της Α1 ερασιτεχνικής κατηγορίας. Οι δύο ομάδες μοιράστηκαν βαθμούς και από ένα ημίχρονο  σε έναν επεισοδιακό αγώνα που έγινε παρουσία αρκετών φιλάθλων από την ευρύτερη περιοχή.






















Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

ΕΝΑ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΣΗ ΑΡΓΥΡΙΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

«Ο Ανυφαντάκος» είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου του Κρηνιώτη συγγραφέα-ποιητή Θανάση Αργυρίου.

Το νέο βιβλίο περιέχει 12 αυτοτελείς ιστορίες-παραμύθια κι έρχεται να προστεθεί στα 10 βιβλία που έχει εκδώσει μέχρι σήμερα ποίηση και λογοτεχνία.

Το εικαστικό τυ εξωφύλλου "Τα αστέρια και ο Αστερίας είναι του καλλιτέχνη Bleeps
(www.bleeps.gr)

Θανάσης Αργυρίου:Μία από τις βασικές αιτίες της κρίσης που βιώνουμε, η βίαιη απάρνηση της γήινης προέλευσής μας! Ο εκριζωμός της περιβαλλοντικής μας συνείδησης, ακραίος και εγκληματικός, τόσον έναντι ημών των ιδίων, κυρίως όμως κατά των παιδιών, τα οποία, αν και δεν ευθύνονται, υφίστανται τις συνέπειες και υποχρεούνται να καταβάλλουν το τίμημα. Με το έργο μου αυτό, απευθύνομαι στα μικρά παιδιά, με την προσδοκία να εμφυσήσω στην ψυχή τους την αγάπη για τη φύση και ν' απαλλαγούν απ’ τα δεσμά του υπερκαταναλωτισμού, που τις τελευταίες δεκαετίες προβλήθηκε ως το μοναδικό κριτήριο καταξίωσης στη ζωή. Με τα παραμύθια και τις ιστορίες του «ανυφαντάκου», επιχειρώ να μεταφέρω στους μικρούς αναγνώστες εικόνες της άγουρης μνήμης μου, κάποιες απ' τις οποίες αποτελούν αληθινά βιώματα... Να αφουγκραστούν μαζί μου, την παραμυθένια φωνή της γιαγιάς μου, να μου αφηγείται, άπειρες φορές, τους μύθους του «ανυφαντάκου» και του «γύφτου με τ' άχυρα...»! Μια φορά κι έναν καιρό...


Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013

Μήλο της Έριδος έγιναν τρεις μαθητές της Κρήνης!!

Εδώ τα παιδιά, εκεί τα παιδιά που θα πάνε τα παιδιά;
Τη φετινή χρονιά στην Α΄ τάξη του 1ου δημοτικού σχολείου Οιχαλίας έγιναν 29 εγγραφές νηπίων που θα φοιτήσουν στην Α΄ τάξη. Στο 2ο δημοτικό σχολείο Οιχαλίας ο αριθμός των μαθητών της Α΄  τάξης ήταν μόνο 4 .
Για να γλυτώσουν τυχόν προβλήματα υποβίβασης του 2ου Δημοτικού σχολείου Οιχαλίας και για να μην κινδυνεύσει κάποια οργανική θέση , η διεύθυνση πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Τρικάλων αποφάσισε ο αριθμός των παιδιών που θα φοιτήσουν στην Α’ τάξη να ισομεριστεί στα δυο δημοτικά σχολεία.
 Έτσι λοιπόν χωρίς να ενημερωθούν οι γονείς  αποφασίστηκε την ημέρα του αγιασμού 14 παιδιά της Α΄ τάξης του 1ου δημοτικού σχολείου Οιχαλίας από την Κρήνη, τους Γεωργανάδες και τον Κλοκοτό που δεν έχουν αδέρφια  να μεταφερθούν στο 2ο δημοτικό σχολείο.
Το γεγονός αυτό προκάλεσε  τις έντονες αντιδράσεις των γονιών οι οποίοι είχαν προετοιμάσει ψυχολογικά τα παιδιά τους  να φοιτήσουν στο συγκεκριμένο σχολείο.
 Ο λόγος της αντίδρασής τους είναι ότι  δεν θέλουν τα παιδιά τους να φοιτήσουν σε άλλο σχολείο μιας και τα υπόλοιπα παιδιά του χωριού τους που ήταν μαζί στα νήπια και συναναστρέφονται καθημερινά  βρίσκονται στο 1ο  δημοτικό σχολείο κι όχι στο 2ο που κατά βάση φοιτούν μαθητές που κατάγονται από την Οιχαλία και δεν τους γνωρίζουν.
Αυτές τις αντιδράσεις μετέφεραν οι γονείς κατά τη σημερινή, αλλά και χθεσινή επίσκεψη στο σχολείο, εξηγώντας στη διεύθυνση και στους δασκάλους το μέγεθος του προβλήματος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι γονείς επισκέφτηκαν σήμερα και τη διεύθυνση πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Τρικάλων προκειμένου να καταθέσουν το αίτημά τους ενημερώνοντας τον προϊστάμενο κ. Καφανέλη  για το ζήτημα που δημιουργήθηκε τονίζοντας παράλληλα  πως αν δεν εισακουστεί το αίτημά τους είναι αποφασισμένοι να φτάσουν το θέμα στα άκρα.






Να προσθέσουμε πως το 1ο Δημοτικό σχολείο Οιχαλίας  λειτουργεί ως επί το πλείστον με μαθητές από την Κρήνη!!!

Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2013

Πλήθος πιστών χθες βράδυ στην Ιερά Μονή Γενεσίου της Θεοτόκου ''Ορφανού''

Στην ακολουθία χοροστάτησε ο Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Αθανασιάδης
Πλήθος πιστών συνέρευσαν απόψε για την ακολουθία του Εσπερινού στην Ι.Μ.Γ.Θ Ορφανού.
Στην ακολουθία  χοροστάτησε ο Πανοσιολογιότατος Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Αθανασιάδης εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Πολυανής και Κιλκισίου, τον οποίο επλαισίωσαν ο Αιδεσιμότατος Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Χιώτης, ο Αιδεσιμότατος Ελευθέριος Δάσιος εκ της ενορίας Πετρωτού, ο Αιδεσιμότατος Δημήτριος Χασιώτης εκ της ενορίας Αχλαδοχωρίου, ο Αιδεσιμότατος Αναστάσιος εκ της ενορίας Κρήνης και ο Καθηγούμενος της Ι.Μ.Γ.Θ. Ορφανού π. Δωρόθεος.
Παρόντες στην ακολουθία ο Βουλευτής της Ν.Δ  Ηλίας Βλαχογιάννης μαζί με τον πρώην Δήμαρχο Οιχαλίας κ. Αθανάσιο Ζιώγκο, Ο Αντιδήμαρχος Φαρκαδόνας κ. Βασίλης Τσιάντος, ο Πρόεδρος του Δ.Σ. Φαρκαδόνας κ. Καϊμάς, ο Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. Φαρκαδόνας κ. Μιχάλης Μπαγιώτης και πλήθος Δημοτικών Συμβούλων εκ του Δήμου Φαρκαδόνας.
Μετά το πέρας ο π. Δωρόθεος παρέθεσε τιμή στους Ιερείς στο Αρχονταρίκι της Μονής ενώ οι πιστοί ξεχύθηκαν στον «Ορφανό» απολαμβάνοντας την φύση και τα εδέσματα που πρόσφεραν διάφοροι επαγγελματίες πάνω στο όρος.

















πηγή: oichalianews

 
Design by Free WordPress Themes | Bloggerized by Lasantha - Premium Blogger Themes | Macys Printable Coupons