Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα βάϊα.....

Η γιορτή του Λαζάρου ταυτίζεται με την με την χαρά της άνοιξης καθώς και με την ουσιαστική έναρξη της πασχαλινής περιόδου.

Είναι ημέρα μετάβασης από τη μία εποχή στην άλλη, ημέρα νίκης της ζωής επί του θανάτου, που προοικονομεί τη χαρμολύπη της Μεγάλης Εβδομάδας και της Ανάστασης που ακολουθει.

Παιδιά κάθε ηλικίας, με στολισμένα καλαθάκια, ξεχύθηκαν από νωρίς στα σοκάκια της Κρήνης, τραγούδησαν τα κάλαντα του Λαζάρου, και δημιούργησαν μία πολύ όμορφη και εορταστική ατμόσφαιρα....

Η γιορτή του Λαζάρου τα παλιά χρόνια στην Κρήνη.....

Ανήμερα του Λαζάρου τα μικρά παιδιά της Κρήνης στόλιζαν τα καλαθάκια τους (τα οποία ήταν πλεγμένα από καλάμια) με λουλούδια και αφού έβαζαν στη βάση μαλλί ή βαμβάκι ξεκινούσαν παρέες παρέες, αγόρια και κορίτσια, να παίξουν το Λάζαρο.

Τα παιδιά έλεγαν πολλά τραγούδια, τα οποία από σπίτι σε σπίτι ήταν διαφορετικά.

Για τον νοικοκύρη, την πεθερά, τους νέους, τους αραββωνιασμένους, τους νιόπαντρους, την έγκυο, την λεχώνα για παράδειγμα υπήρχε και το αντίστοιχο τραγούδι...

Το πιο συνηθισμένο τραγούδι που έλεγαν εκείνη την ημέρα και το οποίο ακούγεται μέχρι σήμερα είναι  το εξής:

"Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα βάϊα,

ήρθ' η Κυριακή που τρων τα ψάρια.

Ξύπνα Λάζαρε και μην κοιμάσαι,

ήρθ' η μάνα σου από την Πόλη

σού' φερε χαρτί και κομπολόι.

-Γράψε Θόδωρε, γράψε Δημήτρη,

γράψε λεμονιά και κυπαρίσσι.

Οι κοτίτσες σας αυγά γεννούνε,

οι φωλίτσες σας δεν τα χωρούνε,

δώστε μας κι εμάς να τα χαρούμε,

για τον Λάζαρο που τραγουδούμε.

Και του Χρόνου!!

Τα παιδιά γύριζαν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας το Λάζαρο και εισέπρατταν μικρό φιλοδώρημα, χρήματα, αυγά, φρούτα ή άλλα φαγώσιμα.

Λακιάρας Θοδωρής.

Δημοσιεύτηκε στην κατηγορία: ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ